Κλινικές δοκιμές

Οι μεταγευματικές εκδρομές γλυκόζης πλάσματος στα χρονικά σημεία των 0,5 έως 3 ωρών ήταν προφανώς χαμηλότερες στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με πίδακα από τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με στυλό (P<0,05).Τα μεταγευματικά επίπεδα ινσουλίνης στο πλάσμα ήταν αξιοσημείωτα υψηλότερα στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με jet σε σχέση με αυτούς που έλαβαν θεραπεία με στυλό (P<0,05).Η περιοχή κάτω από την καμπύλη γλυκόζης στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με στυλό αυξήθηκε σημαντικά σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν αγωγή με πίδακα (P<0,01).Η αποτελεσματικότητα της συσκευής έγχυσης ινσουλίνης στη θεραπεία ασθενών με διαβήτη τύπου 2 είναι προφανώς ανώτερη από τη συσκευή τύπου πένας ινσουλίνης στη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο πλάσμα.

Αυτή η μελέτη διεξάγεται για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας μιας συσκευής έγχυσης εκτόξευσης ινσουλίνης και μιας πένας ινσουλίνης στη θεραπεία ασθενών με διαβήτη τύπου 2.Εξήντα ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ινσουλίνη ταχείας δράσης (κανονική ινσουλίνη) και ανάλογο ινσουλίνης (ινσουλίνη aspart) χρησιμοποιώντας τη συσκευή έγχυσης και την πένα σε 4 διαδοχικούς κύκλους δοκιμών.Οι μεταγευματικές συγκεντρώσεις γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα μετρήθηκαν με την πάροδο του χρόνου.Υπολογίστηκαν οι περιοχές κάτω από τις καμπύλες γλυκόζης και ινσουλίνης και συγκρίθηκε η αποτελεσματικότητα 2 μεθόδων ένεσης στη θεραπεία του διαβήτη.Η τακτική χορήγηση ινσουλίνης και ινσουλίνης aspart από τον εγχυτήρα δέσμης έδειξε σημαντικές μειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσμα σε σύγκριση με την έγχυση τύπου πένας (P<0,05).Οι μεταγευματικές εκδρομές γλυκόζης πλάσματος στα χρονικά σημεία των 0,5 έως 3 ωρών ήταν προφανώς χαμηλότερες στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με πίδακα από τους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με στυλό (P<0,05).Τα μεταγευματικά επίπεδα ινσουλίνης στο πλάσμα ήταν αξιοσημείωτα υψηλότερα στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με jet σε σχέση με αυτούς που έλαβαν θεραπεία με στυλό (P<0,05).Η περιοχή κάτω από την καμπύλη γλυκόζης στους ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με στυλό αυξήθηκε σημαντικά σε σύγκριση με αυτούς που έλαβαν αγωγή με πίδακα (P<0,01).Η αποτελεσματικότητα της συσκευής έγχυσης ινσουλίνης στη θεραπεία ασθενών με διαβήτη τύπου 2 είναι προφανώς ανώτερη από τη συσκευή τύπου πένας ινσουλίνης στη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης στο πλάσμα.Τα πειραματικά δεδομένα έδειξαν ότι ο έλεγχος της γλυκόζης αίματος μετά το γεύμα εντός 2 ωρών με χρήση εγχυτήρα χωρίς βελόνα ήταν καλύτερος από την παραδοσιακή μέθοδο ένεσης με βελόνα.